FifaDelisi.NET Forum
Genel Kategori => Konu Dışı => Edebiyat => Konuyu başlatan: okanbjk74 - Şubat 05, 2011, 14:19:42 ös
-
Çocukluğumu özledim ben.
Tasolarımla oynamayı.
Bisikletime binmeyi.
Arkadaşlarımla oynamayı.
Ve sadece annemi sevmeyi.
Evet evet sadece annemi.
Sadece onun elini tutmayı
Sadece ona sarılmayı
Sadece onun kokusuyla yaşamayı.
Hiç aşık olup sevmeseymişim annemden başkasını.
Terkedilmezdim o zaman hiç.
Aklım ermezdi öyle herşeye.
Acı çekmenin ne demek oldugunu sadece düştükten sonra anlardım belki.
Sahte gülüşlerim olmazdı hiç.
Keşke çocuk kalsaymışım hep ama sadece annem dövdüğünde ağlasaymışım.
Fakat artık büyüdüm ben anne.
Başkasını sevdim başkasının elini tuttum
Başkasına sarıldım
Onsuz yaşayamaz oldum ben.
Sonra terketildim anne.
Acı çektim ilk defa düştüğümden başka.
Senin dövdüğünden bir başka ağladım.
Ben büyüdüm anne.
Okan AYAŞ