TRT ŞEŞ, DÜNYA DÜŞEŞ, BEN YEK
Neyi anlatsam ki ben şimdi?
Akıp giden zamana inat, ilk senenin geride kalan ilk haftasında, koca bir yıla dair içimde umuda dair sayısız temenniler varken, neyi anlatsam ki şimdi?
Barış, Sağlık, Huzur, Mutluluk mu?
Barış; desem Gazze çıkıyor karşıma, içimde umuda dair tüm sözcükler anlamını yitiriyor ve DÜŞÜNÜYORUM sadece Filistin’in değil Dünyanın nefretini üstüne çekmek nasıl bir kazanım acaba ?
Üstelik havadan saldırı cumartesi, karadan saldırı diğer cumartesi… yani SEPT günü,
Yani Yahudilerin kutsal dinlenme ve tapınma günü…
Ve ilahi ON EMİR’in 6. maddesi;
ÖLDÜRMEYİN…
Hitler’e dair tüm fikirlerimi tekrar gözden geçirmek için BUGÜNDEN itibaren kendi ‘kavgam’ ı ekliyorum, Hitler’in KAVGA’sına…
*
Sağlık; desem ölen 7 gencin dramı ilişiyor kulaklarıma, ağlama feryatları ekleniyor bir bürokratın “durum bildirim” tablosundan nefret urganlarına…
“başkasının kabahatini örtmekte gece gibi ol” sözü kulaklarımda çınlarken, NEDEN düşünmeden babaları da yatırıyoruz ölmüş kızlarının yanına?
İşte;
Ölümden de acıcısından da daha acı olan budur aslında…
*
Huzur; desem huzur mu kalır bunca ceset, bunca gözyaşı, bunca kavga arasında…
*
Mutluluk; desem belki bu durumlarda mutlu olan birileri vardır ama ben değilim asla…
***
KÜRDÜN GELİNİNİ SÖYLÜYOR EKRANDA BİRİ… DOTMAM… DOTMAM…
Gülşen ORHAN kazandığı üniversite Ankara’da olduğu için ailesi tarafından gönderilmeyince ani bir kararla amcasının oğlu ile evlenir ve 99 senesinde eşini diğer açıdan amcasının oğlunu trafik kazasında kaybeder henüz 29 yaşında…
TRT ŞEŞ (6)’in açılışında bir Kürt milletvekili olarak sahneye çıkan Gülşen ORHAN’ın okuduğu türküyü anlamasam da, yüreğim dağlanmış ve “ne anladın da neye ağladın” diyerek zaten canımı sıkan sulu gözlülüğümden kendime kızdım o anda…
Sonradan bir gazete de okuduğumda ise anladım ki anlamasak da acının dili BİRdir Çünkü Dotmam Kürtçe amcakızı demektir ve ‘O’ ölen eşinin DOTMAN’ıdır
İşte bu yüzden Trt ŞEŞ, Dünya DÜŞEŞ, ben yine YEK…
Not: ŞEŞ -6- (TRT) DÜŞEŞ çift -6- (ABD-İSRAİL) YEK -1- (BEN)
Konu: Bedirhan Gökçenin Bu Haftaki Köşe Yazısı (Okunma sayısı 1935 defa)
